Tenisçi Dirseği Tedavisi

Tenisçi dirseği nedir?

Hangi kasların zedelenmesi ile oluşur?

Tenisçi dirseği dirseğin dış kısmında olan bir ağrıdır. Dirseğin dış kısmı neresidir? Elinizi açık bir çekilde kolunuzu öne uzatınca buna supin pozisyonu denir. O pozisyonda dirseğin vücuda göre dışta kalan bölgesi dış kısmıdır (o dirsek kemiği kısmına lateral epikondil denilir). O bölgede yani lateral epikondilde özellikle bastırınca bir ağrı olması tenisçi dirseği olduğunuz anlamına gelebilir.

 Ön kol, dirsekten aşağıda kalan kolun kısmına denir. Ön kol kaslarının elin arka yüzünde olan tüm kasları ve ön kolun arka kısmında kalan kasları birleşir ve bu kaslar dirseğin dış kısmına yani lateral epikondile tutunur. Aslında tüm kaslar kemiğe tutunmadan tendon dediğimiz yapılara dönüşür. Tendonlar kemiğe tutunur. Bu tutunma yerinde olan ağrı kasların bitiş noktası olan tendonlarda zedelenme minik yırtıklar olduğu anlamına gelir. Buna tenisçi dirseği ya da lateral epikondilit denir.

Çok ciddi ağrılar olabilir. Gece uykudan uyandırabilir. Gündüz elinizi uzatarak yaptığınız tüm aktiviteleri kısıtlayabilir. Çok yorucu bir durumdur. 

El parmaklarının geriye ters yönde tüm yaptığı hareketleri ve el bileğinin geriye doğru kıvrılmasını burdaki ekstensör kas dediğimiz yapılar sağlar. Ekstensör parmak kasları ve ekstensör el bileği kasları eli ve parmakları geriye doğru döndürür. Bu kasların hepsinin tendonları yani bitiş noktaları birbirine yapışıp dirseğin dış kısmına tutunur. Bu noktadaki zorlanma ve yırtıklar tenisçi dirseği-lateral epikondilit dediğimiz duruma neden olur.

Tenisçi dirseği- lateral epikondilit neden olur?

Tenisçi dirseği herhangi bir zorlanma ile olabilir. Yukarıda anlattığımız kasları zorlayan herhangi bir durum buna neden olabilir. Tenis oynamanız gerekli değildir bunun için. Evde yapılan işler, dirseğinizi çarpmanız, el bileğinizi ve parmaklarınızı gereğinden fazla ters yönde zorlamanız buna neden olabilir.

Tenisçi dirseği tedavisi nasıl olur?

Tenisçi dirseği birkaç şekilde tedavi edilebilir. Bu durumun ne zaman başladığına, ne kadar ağır etkilendiğinize, günlük yaşamda yaptığınız ve yapmanız gereken aktivitelere ( sportif aktiviteler, iş hayatınızda dirseğinizi ne şekilde kullandığınız gibi) göre tedavi değişebilir.

• İlaç tedavisi: Akut yeni başlamış durumlarda ilk 1-2 ay içindeyseniz ilaç tedavisi denenebilir. Ağrı kesici ilaçlar genellikle sadece ağrıyı kesmez aynı zamanda dirseğin dış kısmında oluşan ödemi de tedavi edebilir. Bu ilaçlarla düzgün yapılan 2 haftalık belki 1 ay süreli tedaviler birlikte önerilen aktivite kısıtlaması ile işe yarayabilir.
• Cihaz- siplint uygulaması-Tenisçi dirseği siplinti- Lateral Epikondilit Bandı: İlaçla birlikte ya da bazı durumlarda yalnız başına uygulanabilecek dirseği sabitleyen tenisçi dirseği siplintleri- lateral epikondilit bantları son derece yararlıdır. Bu cihazların 2-3 ay kullanılması gerekebilir. Kullanıldıkları zaman dirseğin ağrıya neden olacak yönde yanlış hareketler yapmasına bu cihazlar engel olur. Böylece iyileşme süreleri belirgin kısalır.Dirsek bölgesinin istirahat etmesi sağlanmış olur.

Fizik tedavi uygulamaları: Tenisçi dirseği durumunda birkaç farklı fizik tedavi yöntemi uygulanabilir. Fizik tedavi gerekliliği durumun ciddiyetine göre ve ağrının başladığı sürenin uzun olmasına göre verilir. Hasta ilaç ve splint tedavilerinden yeterince fayda görmediyse fizik tedavi yapılması tercih edilebilir. Fizik tedavinin en az 15 seans sürmesi gerekir. Bazı fizik tedavi uygulamaları ESWT gibi uygulamalar haftanın 2 günü 5-6 seans olarak da yapılabilir.

• Enjeksiyonlar: Enjeksiyon uygulamaları birkaç farklı şekilde olabilir. Hızlı iyileşme için fizik tedavi ajanları ve egzersiz uygulamaları ile birlikte enjeksiyon yöntemleri tedavide olumlu sonuçlar sağlar.
• Kortikosteroid enjeksiyonu: Eğer lateral epikondilite bağlı ağrı çok fazlaysa ve acil olarak rahatlama hedefleniyorsa tam o bölgeye kortikosteroid enjeksiyonları yapılabilir. Ya da fizik tedavi ve ağızdan ilaç, splint kullanımı gibi başka yöntemlerle iyileşmeyen hastalarda bu enjeksiyon tercih edilebilir. Bunun için ultrasonografi kullanılabilir. Bu uygulama genellikle 1 kez yapılırsa yeterli olur.
• PRP uygulaması: Hastanın kendi kanı alınıp bir işlemden geçirildikten sonra kanın üzerinden ayrılan büyüme faktörü dediğimiz iyileştirici hücreler alınarak, ağrılı bölgeye enjeksiyon uygulanabilir. Bu enjeksiyonun 3 hafta arayla iki ya da üç kez uygulanması gerekebilir.
• Ozon uygulaması: Daha organik çözümler arandığında ve iyileşmenin uzadığı durumlarda ya da akut durumlarda ozon uygulamaları yapılabilir. Direk o bölgeye yapılan haftada 2 gün 6 seans ozon uygulamaları lateral epikondilit tedavisinde iyi sonuçlar verir.
• Nöral terapi- Proloterapi: Ağrılı bölgeye yapılan ağrı kesici ajanlarla karışık serum fizyolojik uygulamaları nöral terapi olarak o bölgeye 3-6 kez uygulanabilir. Aynı şekilde dekstroz dediğimiz şeker içerikli serumlarla aynı uygulamalar yapılabilir. Bu uygulamanın içinde de herhangi bir ilaç bulunmamaktadır ve son derece güvenlidir.